يك كارشناس مسايل سياسي گفت: فضاي سياسي كشور به سوي نوعي رقابت دروني ميان جريانات منتسب به اصولگرايي پيش مي‌رود.

امير محبيان در گفت‌وگو با ايسنا در ارزيابي از فضاي انتخاباتي كشور و حضور جريان‌هاي سياسي موجود اعم از اصولگرايان (جبهه متحد، جبهه ايستادگي و جبهه پايداري) و اصلاح‌طلبان اظهار كرد: فقدان حضور اصلاح‌طلبان به عنوان يک رقيب جدي عملا اثرات خود را گذاشته و جريانات يا حتي حلقه‌هاي کوچک درون اصولگرايان به سمت ارايه ليست که محصول عدم پذيرش افراد در ليست اصلي جبهه متحد اصولگرايي است؛ مي‌روند.

وي با بيان اين‌كه «اين وضعيت در تهران و مراکز مهم استان‌ها نمود بيشتري خواهد داشت و در شهرستان‌ها بدلايل عملي کمتر شاهد اين وضعيت خواهيم بود» افزود: عملا به گمانم راي حاصله يا حجم ابراز تمايل به ليست‌هاي منتشر شده از سوي جريانات دروني اصولگرايان سرنوشت زير مجموعه‌ها و حتي جبهه متحد را رقم خواهد زد. ضمن آن‌که پديده هشت سال اخير انتخاباتي يعني احمدي‌نژاد به نوعي در فعل و انفعالات انتخاباتي نقشي جدي بازي خواهد کرد در حالي که رقباي پيشين او مثل قاليباف در حاشيه رفته يا هاشمي در بازي فرعي دانشگاه آزاد گرفتار شده يا لاريجاني که در نقش کانديدا و نه ليدر قرار دارد.

اين فعال سياسي همچنين در پاسخ به پرسشي درباره فضاي رقابتي و ديدگاه برخي كه معتقدند اصلاح‌طلبان نقشي در فضاي رقابتي موجود ندارند و رقابت تنها بين گروه‌هاي اصولگراست؟ تصريح كرد: از لحاظ حجم حضور ليستي اين گونه به نظر مي‌رسد. اما در جايي مثل تهران بويژه اگر از ليست‌ها عبور کنيم و از منظر بدنه اجتماعي نگاه کنيم ممکن است وضعيت به شکلي ديگر باشد.

محبيان در ادامه با بيان اين‌كه «بدنه اجتماعي اصلاحات معمولا بدليل پايگاه اجتماعي در تهران ظهور بيشتري دارند» افزود: بايد ديد آن‌ها در لحظات آخر چه تصميمي مي‌گيرند؛ آن‌ها ممكن است در پي پيش راندن اصلاح‌طلباني چون محجوب و جلودارزاده بر‌آيند يا آن‌که افراد منتقد دولت درون اصولگرايان نظير مطهري را تقويت خواهند کرد. هر چند خبرهايي رسيده است که اصلاح‌طلباني چون آقاي خاتمي با درک اشتباه بودن استراتژي عدم حضور اکنون در پي ساماندهي نيروهايي هستند که از فيلتر شوراي نگهبان عبور کرده‌اند.

اين فعال سياسي در پاسخ به اين‌كه "تحليل‌هايي وجود دارد مبني بر اين‌كه استراتژي اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس نهم همان استراتژي اصولگرايان در انتخابات شوراي شهر دوم است" نظر شما در اين باره چيست؟ گفت: اصولگرايان در آن زمان با آگاهي مشترک و وحدت تشکيلاتي به سمت بهره‌گيري از شکاف ميان اصلاح‌طلبان پيش رفتند، ولي اصلاح‌طلبان در حال حاضر گرفتار بحران رهبري و فقدان استراتژي و حتي برداشت مشترک از رويکرد عملياتي هستند، اما نمي‌توان منکر شد که آفات تفرق و درگيري‌هاي دروني ممکن است اصولگرايان را نيز دچار بحران‌هاي جدي کند.

محبيان در ادامه درباره نتايج ارايه ليست‌هاي جداگانه از سوي طيف‌هاي موجود در جريان اصولگرايي خاطرنشان كرد: درگيري دروني ممکن است تصويري مبتني بر تفرق و تشتت دروني، قدرت‌گرايي تحت پوشش اصولگرايي به جامعه منتقل نمايد. ضمن آن‌که از منظر مثبت مي‌تواند تصوير مونوليت و غير دموکراتيک پديد آمده از اصولگرايان را در هم بشکند که هر چند در ميان نخبگان مثبت است، ولي در فرهنگ توده‌اي ما منفي تلقي مي‌شود. ضمن آن‌که بحران تکثر اگر در صندوق‌ها حل نشود بحران را به درون مجلس و ساختار سياسي انتقال خواهد داد.

وي درباره ديدگاه برخي اصولگرايان مبني بر اين‌كه "ارائه ليست‌هاي متعدد منجر به افزايش مشاركت مردم مي‌شود" افزود: تا حدودي اين مطلب آن هم در نبود موثر بعضي از تشکل‌هاي سياسي مطرح مي‌تواند درست باشد، ولي آثار ديگر اين تفرق ليست‌ها را نمي‌توان منکر شد؛ طبعا با کثرت ليست‌ها دايره انتخاب مردم هم بالا رفته و مردم به سمت راي دادن به چهره‌هاي آشنا از هر ليست رفته و احتمالا رده‌هاي پايين ليست‌ها يا چهره‌هاي ناآشنا حذف خواهند شد.

محبيان در پاسخ به اين پرسش كه "آيا مي‌توان گفت ليدرهاي جريان اصولگرايي تغيير پيدا كرده‌اند يا تعدد ليدرها در اين جريان منجر به شكل‌گيري طيف‌هاي مختلف و به نوعي رقابت درون گروهي در اين جريان شده است؟ اظهار كرد: تفرق دروني جريان اصولگرايي بواقع به تعدد ليدرها برنمي‌گردد بلکه به تغيير برداشت‌هاي ذهني در مورد مفهوم اصولگرايي برمي‌گردد.

وي ادامه داد: اصولگرايان قبلا مفهوم واحدي از اصولگرايي داشته و رقيب واحد خود را به خوبي مي‌شناختند. از سال 84 عملا توانايي رهبران اصولگرايي براي مديريت انتخابات مخدوش شد و طيفي كه تازه شكل گرفته بود، دريافت که رهبران اصولگرايان در سامان‌دهي صحنه موفق سياسي کامل قدرت لازم را ندارند، بويژه آن که آموختند قيام عليه تصميمات اين هدايت سنتي تشکيلاتي منافع بسيار دارد، هم پيروزي به ارمغان مي‌آورد و هم ميل به وحدت منجر به امتيازدهي اين تيم هدايت‌گر سنتي مي‌شود. به عبارتي يک معادله عجيب و خطرناک در اذهان شکل گرفت و آن اين‌که آرام و مطيع بودن يعني در نظر نيامدن. نتيجه اين معادله تشويق عصيانگري درون اصولگرايان است. اگر اين معادله اصلاح نشود، عملا تشکيلات اصولگرايي با بحران نابود کننده‌اي روبرو خواهد شد.

محبيان در پايان تصريح كرد: فعلا آيت‌الله مهدوي‌کني کوشيده است اين معادله را کنترل کند بايد منتظر نتيجه انتخابات بود، زيرا بر اين باورم نه فقط سرنوشت اصلاح‌طلبان بلکه سرنوشت ساختار تشکيلاتي اصولگرايان را نيز رقم خواهد زد و حتي ممکن است با توجه به وضع اصلاح‌طلبان در دوره‌اي شاهد نوعي سقوط غول‌هاي سياسي و ظهور آنارشيسم تشکيلاتي باشيم که شايد از جهاتي مثبت ولي از جهاتي عقب‌گرد در توسعه سياسي محسوب خواهد شد.