يك مجرم امنيتي از طيف مجاهدين انقلاب و مشاركتي سبزها كه همواره خانواده و رسانه‌هاي حامي وي مدعي در قرنطينه و انفرادي بودن وي و محروميتش از امكانات هستند، از داخل همان قرنطينه زندان اوين پيامي مي‌دهد و همگان را به حمايت از رياست جمهوري هاشمي رفسنجاني فرا مي‌خواند. همين گزاره‌اي كه گفتيم، سؤالات بسياري را در ذهن مي‌آورد؛ چه رسد كه بخواهيم در كنار آن واكنش مناسب از هاشمي رفسنجاني را بررسي كنيم؛ اينجا ديگر سؤالات و تناقضات خيلي بيشتر مي‌شود؛ آيا هاشمي با ادعاي فراجناحي بودن و تعريف خود در داخل نظام نبايد از اين مجرمان امنيتي فتنه ۸۸ اعلام برائت كند؟

تناقضات يك مجرم امنيتي
مصطفي تاج زاده يك مجرم امنيتي است كه اكنون دوران محكوميتش را در زندان اوين به سر مي‌برد و هر از چندگاهي به موازات اعتراض همسرش به وضعيت بد تاج زاده در زندان، تحليل‌هاي به روز وي در سايت ضد انقلاب كلمه و رسانه‌هاي مشابه منتشر مي‌شود و آفتاب دليل آفتاب مي‌شود كه وي چقدر از امكانات محروم است كه در جريان به روزترين وقايع سياسي روز قرار گرفته؛ بي‌هيچ واهمه‌اي امكان نگارش مطلب و ارسال آن به خارج از زندان را هم كاملاً به روز پيدا مي‌كند و البته مطلب مخالف نظامش هم سريعاً منتشر مي‌شود و كسي هم متعرض او نمي‌شود!
اين اما همه تعارض ماجرا نيست؛ تاج زاده از همان طيفي هست كه تا همين چند سال قبل كه قرار بود خاتمي مقابل ناطق نوري رأي بياورد، ناسزاگويي‌شان به هاشمي و همه آنچه دولت سازندگي‌اش كرده بود، پل اين رأي‌آوري قرار گرفت.
حالا تاج زاده موقعيت سياسي را چنان مي‌بيند كه اصلاح‌طلبان بايد همگي پشت سر هاشمي قرار بگيرند تا كشور نجات پيدا كند! اين يعني آنكه هنوز اين توهم با اصلاح‌طلبان هست كه پايگاه اجتماعي حداكثري دارند و در صورت حمايت همه‌جانبه از يك كانديدا، او پيروز خواهد شد. . .
تعارض ديگر همين اصل تكاپوي امثال تاج‌زاده براي حضور در انتخابات رياست جمهوري است؛ اين انتخابات از نوع همان انتخاباتي است كه آنها در سال ۸۸ آن را فرمايشي خوانده و انتصابات ناميدند و به همين دروغ، آشوب‌ها برپا كردند؛ مال و جان و ناموس مردم و آبروي نظام را هزينه كردند كه بگويند تقلب شده و حالا اگر قرار باشد به خون همان به اصطلاح شهداي سبزشان هم پايبند باشند، آيا نبايد در انتخابات پيش رو شركت نكنند يا اگر قرار به شركت هست، از آنچه در سال ۸۸ كردند، عذرخواهي كنند؟ اعتقاد به انتخابات فرمايشي با شركت در همان انتخابات و تن دادن به قوانين همان نظامي كه ديكتاتور مي‌خوانند، چگونه مطابق خواهد بود؟

انتظار از هاشمي برائت‌جويي است
و اما هاشمي رفسنجاني؛ او خود را در داخل نظام جمهوري اسلامي تعريف مي‌كند و اصلش قرار هم نيست رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام جمهوري اسلامي، در داخل نظام تعريف نشود! اين داخل نظام تعريف شدن، اما تبعاتي دارد و متعلقاتي كه هاشمي نمي‌تواند خود را از آنها رها بداند و يحتمل به مخيله‌اش هم فكر رد صلاحيت خطور نكند.
هاشمي رفسنجاني نمي‌تواند داخل نظام جمهوري اسلامي در رقابت براي رسيدن به رياست جمهوري، حمايت مجرمين امنيتي و محكومين دادگاه‌هاي جمهوري اسلامي را بي‌برائت و انكار بگذارد و همچنان متوقع باشد كه حساب او از آنها جدا دانسته شود. اين روزها و بعد كانديداتوري هاشمي رفسنجاني، او در امتحان سخت ديگري قرار گرفته؛ امتحاني كه از لحظه ثبت نام وي تا انتخابات رياست‌جمهوري، مي‌تواند در هر ساعتي تكرار شود؛ آيا رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام قرار است با حمايت زندانيان امنيتي همين نظام به رياست جمهوري برسد؟! اين روزها خيلي‌ها از هاشمي دفاع مي‌كنند؛ اصلاح‌طلبان، فتنه‌گران، بيانيه‌دهندگان براي ايجاد آشوب‌هاي خياباني سال ۸۸، مجرمين امنيتي، ناسزاگويان سابق هاشمي، خدم و حشم ضد انقلاب. . . آيا هاشمي نبايد از اينان تبري بجويد و اعلام كند كه تنها به رأي مردم داخل نظام نياز دارد؟ آيا لازم نيست بگويد كه او با آنها نيست؟!
و كلام پاياني سخناني از رهبر انقلاب است كه هاشمي همواره خود را به او نزديك‌ترين مي‌داند؛ حضرت آقا در آذر ماه سال ۸۸ مي‌فرمايند:
«آن كسى كه براى انقلاب، براى امام، براى اسلام كار مي‌كند، به مجردى كه ببيند حرف او، حركت او موجب شده است كه يك جهتگيرى‌اى عليه اين اصول به وجود بيايد، فوراً متنبه مي‌شود. . . بايد بفهمند كه دارند راه را غلط ميروند، اشتباه مي‌كنند؛ بايد تبرى كنند. . . وقتى مى‌بينند همه آدم‌هاى فاسد، سلطنت‌طلب، از اينها حمايت مي‌كند، توده‌اى از اينها حمايت مي‌كند، رقاص و مطرب فرارى از كشور از اينها حمايت مي‌كند، بايد متنبه بشوند، بايد چشمشان باز بشود، بايد بفهمند؛ بفهمند كه كارشان يك عيبى دارد؛ بلافاصله برگردند بگويند نه، ما نمي‌خواهيم حمايت شما را. چرا رودربايستى مي‌كنند؟ آيا مي‌شود با بهانه عقلانيت، اين حقايق روشن را نديده گرفت كه ما عقلانيت به خرج مي‌دهيم! اين عقلانيت است كه دشمنان اين ملت و دشمنان اين كشور و دشمنان اسلام و دشمنان انقلاب، شما را از خود بدانند و براى شما كف و سوت بزنند، شما هم همين طور خوشتان بيايد، دل‌خوش كنيد؛ اين عقلانيت است؟! اين نقطه مقابل عقل است.
عقل اين است كه به مجردى كه ديديد برخلاف آن مبانى‌اى كه شما ادعايش را مي‌كنيد، چيزى ظاهر شد، فوراً خودتان را بكشيد كنار، بگوييد نه نه نه، ما نيستيم. . . مى‌بينيد كه دشمنان انقلاب چطور بُراق شدند، آماده شدند، صف كشيدند، خوشحالند، مي‌خندند؛ اينها را كه مى‌بينيد؟ به خود بياييد، متوجه بشويد.»