صادق واعظ‌زاده در جمع دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز در همایش ملی خلیج فارس در شیراز گفت: اظهار داشت ایران تئوری بازدارندگی هسته‌ای که در جهان مطرح است را تغییر داد و عملاً اثبات کرد که می‌توان بدون داشتن تسلیحات هسته‌ای، قدرت بازدارندگی داشت.
وی با اشاره به پیشینه تاریخی مردم ایران، استعمارستیزی و مقابله با هرگونه تجاوز را از گذشته‌ تاریخ تاکنون یادآور شد و خاطرنشان کرد: در جهان نظریه‌ای وجود دارد که اگر دشمن یک کشور دارای تسلیحات هسته‌ا‌ی بود عاقلانه است که آن کشور هم با هدف داشتن قدرت بازدارندگی به سلاح هسته‌‌ایی دست یابد و دشمنان ما نیز بر اساس این تئوری باور نمی‌کنند که ما دشمن هسته‌ای داریم نیازی به سلاح هسته‌‌ایی نداریم و به آن فکر نمی‌کنیم. این تئوری بهانه‌ای شده تا هرچه می‌گوییم به دنبال سلاح هسته‌‌ایی نیستیم، بهانه‌گیری کنند که حتماً کاسه‌ای زیر نیم کاسه است.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در بخش دیگری از سخنان خود گفت: من برخلاف برخی سیاست‌مداران داخل که ایران را در خطر تهاجم نظامی می‌پندارند و هر از گاهی دل مردم را خالی کرده و از احتمال تهاجم سخن می‌گویند، اعتقاد دارم قدرت بازدارندگی ایران به اقتدار این کشور باز می‌گردد و با همین قدرت بازدارندگی، هیچ کشور عاقلی حتی به اندیشه‌اش تجاوز را راه هم نمی‌دهد.
وی ادامه داد:‌ البته اگر بنیه‌ کشور ضعیف شود، اگر در عرصه اقتصاد و سیاست دچار ضعف شویم شاید دشمنان به فکر تجاوز نظامی بیفتند اما امروز آن‌چه در دستور کارشان قرار دارد، تهاجم اقتصادی و تهاجم سیاسی است البته نباید ساده‌اندیش بود و کشور را باید همواره در برابر هرگونه احتمال ضعیف برای اقدام نظامی احمقانه‌ آماده نگه داشت.
واعظ‌‌زاده تاکید کرد: در حال حاضر نقطه ضعف ایران امروز مسائل اقتصادی است و نقطه قوت‌مان علم، فناوری و نیروی متخصص است. اگر نقطه ضعف‌مان بیشتر شود و به حد بحران برسد احتمال تهاجم دشمن زیاد می‌شود. ما باید دانشگاه را که نقطه قوت است تقویت کنیم. باید با استفاده از توان علمی به سمت اقتصاد دانش‌بنیان حرکت کنیم و با استفاده مستمر از توانایی‌های علمی از این نقطه قوت بیشترین بهره‌برداری را بکنیم.
وی دستاوردهای علمی ایران را زبانزد جهانیان دانست و گفت: ایران از نظر دانشمندان جهان در عرصه علمی دستاوردهای فراوانی داشته و از متوسط جهانی بسیار بالاتر است.
واعظ‌‌زاده با اشاره به روحیه علم‌جویی ایرانیان، گفت: روحیه علم جویی زمانی که اسلام به ایران آمد و با اعتقادات دینی مردم ایران آمیخته شد، خودنمایی کرد. این همان سخن پیامبر(ص) است که اگر علم در ثریا هم باشد ایرانیان به آن دست می‌یابند.
وی شرط استفاده گسترش علم در دانشگاه‌ها و استفاده ایجاد فضای آزاداندیشی، مناظره‌های آزاد، نقد و فضای سخن گفتن مطلوب در دانشگاه دانست و اضافه کرد این سیاست نظام است که نقد در چارچوب مصالح نظام در فضای وسیعی از جامعه و دانشگاه انجام شود؛ واعظ‌‌زاده گفت که اصول نظام با نقد خدشه‌دار نمی‌شود. باید بلندنظر بود و آزاد اندیشی و نقد را پذیرفت، آنان که بلندنظر نیستند هر نقدی را موجب خدشه‌دار شدن نظام می‌دانند
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در سال‌های پس از انقلاب دولت‌ها کمتر در جایگاه واقعی خود قرار داشتند. دولت یک بازیگر بوده در کنار سایر بازیگران. وقتی دولت یک کشور رقیب مردم باشد مطمئنا به ظاهر دولت برنده می‌شود اما در واقع هم دولت و هم مردم بازنده‌اند. دولت نباید مانند بنگاه اقتصادی وارد تجارت، معامله و سود و زیان شود و ما پس از انقلاب این موضوع را کم و بیش داشته‌ایم.
این کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری گفت: من به دولتی که مقتدر بر کرسی عظمت بنشیند، انصاف و عدالت را برقرار کند اعتقاد راسخ دارم چنین دولتی غالبا وجود نداشته است. دولت شرکت تولیدی تشکیل می‌دهد، اتومبیل می‌سازد و بعد می‌خواهد قیمت را تعیین کند آن هم به نفع مردم، آیا امکان‌پذیر است؟ دولت باید از کف صحنه اقتصاد به جایگاه رفیع خود باز گردد.
واعظ‌‌زاده گفت: به دولت ضعیف معتقد نیستم. بعضی‌ها می‌گویند دولت باید کوچک شود، کوچک شدن دولت درست است اما به معنای ضعیف شدن آن نیست. در کشوری که هنوز این همه منابع بالقوه وجود دارد این همه نیروی انسانی متخصص هنوز مشغول به کار نشده‌اند باید دولت قوی باشد تا بتواند مردم را ثروتمند کند و از محل مالیات‌ها به کسب بودجه برای اداره امور عمومی بیندیشد.
وی افزود: دولت باید از مناقشات سیاسی فاصله بگیرد. اگر دولتی پای اصلی مناقشات سیاسی باشد نه مقتدر خواهد بود و نه می‌تواند اقتصاد را رشد دهد. دولت آینده اگر از جناح‌ها و گروه‌های سیاسی باشد که یک پای دعوای سیاسی و مناقشات هستند ادامه تجربه گذشته است، مناقشات دارد انفجاری می‌شود. دعوا و جنجال سیاسی یکی از نمادهای دموکراسی است اما اگر دولت محور این مناقشات و دعواها بود پیشرفت حاصل نمی‌شود.
واعظ‌زاده تاکید کرد: رییس‌جمهور باید دید سیاسی، علمی و حکمت داشته باشد.
برپایه این خبر واعظ‌‌زاده در پاسخ به سوال یک دانشجو مبنی براینکه در حالی که قانون برگزاری اعتراض‌های آرام را پیش‌بینی کرده، چرا در جامعه ما اعتراض به هیچ مشکلی دیده نمی‌شود؟ گفت: قانون اساسی تجمع‌ها و راهپیمایی‌ها را مجاز می‌داند، تجمع‌هایی که شاید اعتراضی هم باشد اما کلمه اعتراض یا تجمع اعتراضی در قانون نیامده است.
وی گفت: برگزاری راهپیمایی و تجمع در چارچوب قانون باید آزاد باشد و گمان نمی‌کنم مشکلی ایجاد کند. اما ما در این زمینه احتیاج به دو چیز داریم؛ اول تجربه سیاسی و دوم گسترش دید مسئولان. ما غروری دارند که گمان می‌کنند همه چیز را می‌دانیم در حالی که، ما نیازمند تجربه بیشتر در عرصه دموکراسی هستیم، از طرفی گمان می‌کنیم که هر اعتراضی شد بنیان‌های نظام را نشانه رفته است. از طرف دیگر فکر می‌کنیم اگر به چیزی اعتراض داریم باید تا شیرماهی پیش برویم و ملاحظه هیچ چیز را نکنیم. هر دو این دیدگاه‌ها اشتباه است. حوادث بعد از انتخابات 88 هم ناشی از همین تفکر بود. امروز اگر دانشجویان یا بازاریان اعتراض کنند یا بخشی از بازار به دلیل اعتراض به مشکلات اقتصادی تعطیل شود گمان می‌کنیم حرکتی کوبنده علیه نظام شکل گرفته، در حالی که چنین ما بیش از این‌که به قانون احتیاج داشته باشیم نیازمند تجربه دموکراسی هستیم، اگر چه شفافیت قانون هم نیاز است.
دانشجوی دیگری درباره رابطه با آمریکا پرسیده که وی گفت: رابطه ما با آمریکا برقرار بود، آن‌ها رابطه را قطع کردند. قطع رابطه با آمریکا جزء اصول انقلاب نیست، اگر کسانی فکر می‌کنند که تا ابد باید قطع باشد درست نیست اما سیاست بسیار پیچیده است و قطع رابطه می‌تواند دفعی و آنی باشد، اما برقرار کردن آن نیازمند زمینه‌هایی است. برای ایجاد ارتباط باید آمریکا ابتدا از فاز تخاصمی خارج شود زیرا قطع رابطه به معنای ورود به فاز تخاصمی بود است.
وی تصریح کرد: البته توجه داشته باشید که با برقراری رابطه با آمریکا تمام مشکلات حل نمی‌شود. روسیه هم با آمریکا ارتباطی دوستانه و نزدیک دارد اما آمریکا می‌خواست انتخابات ریاست‌جمهوری آن را زیر سوال ببرد. نباید ساده‌اندیش بود اما دشمن‌تراشی هم نباید کرد. این‌که رهبری می‌فرمایند حکمت را حاکم کنیم جایش همین جاست. ما باید حکمت را بر عزت و مصلحت حاکم کنیم. باید عقل و تدبیر و حکمت بر کشور حاکم باشد تا هزینه بی‌خودی ندهیم،‌ دستان‌مان را هم بالا نگیریم.
دانشجویی پرسید: شما چرا از گذشته تاکنون هیچ بسته فرهنگی ارائه نداده‌اید؟ هیچ سخنرانی در جمع دانشجویان نداشتید؟ هیچ رویکردی را ارائه نکردید؟ الان که زمان انتخابات است به میان دانشجویان آمدید؟! که واعظ‌زاده گفت: من حتی اگر داغ‌ترین حرف‌های سیاسی را بزنم رسانه‌های گروهی آن را تیتر نمی‌کند. من دنبال جریان و دولت مستقل هستم. علت این‌که تاکنون کمتر به دنبال تریبون‌های عمومی و مطرح کردن مسائل بودم، این بود که شکل دادن جریان سیاسی در دستور اینجانب بوده است. این بود که به دنبال دستورالعمل سیاسی برای این جریان‌سازی بودم اما امروز احساس می‌کنم تشکیل دولت بدور از مناقشات جاری ضروری است.
وی تصریح کرد: البته اگر صحبت‌های من در شورای انقلاب فرهنگی همان بخش صحبت‌های من منتشر شود شما متوجه می‌شوید که این حرف‌ها را در گذشته در مراجع تصمیم‌گیری گفته‌ام، این اندیشه‌ها از گذشته در ذهن من وجود داشته است. من در زمان گزینش دانشجوی دکتری این مسائل را عنوان کردم. در زمان مطرح شدن بحث ایجاد کرسی آزاداندیشی در دانشگاه این‌ها را مطرح کردم.
برپایه این گزارش یک دانشجوی دیگر پرسید: چه تضمینی وجود دارد که بعد از انتخاب شدن از رهبری فاصله نگیرید؟ که این کاندیدای احتمالی انتخابابات ریاست جمهوری گفت: رابطه من با رهبری به گونه‌ای است که من به ایشان معتقد هستم. اعتقاد دارم که وقتی ایشان می‌گوید آزاداندیشی، نظر قلبی و ذاتی خودشان است، دل‌شان می‌خواهد دانشجو به دلیل نبود فضای گفتمان بغض نکند، احساس نکند که نمی‌تواند حرفی مخالف بزند، اما عاشق نظام هم باشد. اعتقاد دارم رهبری هیچ‌گاه اپوزیسیون دولت نبوده‌اند ولو این‌که بعضی از سیاست‌های دولت‌ها را قبول نداشتند. اعتقاد دارم هر دولتی که با رهبری زاویه گرفت موفق نخواهد شد. بنابراین هر رئیس جمهوری باید به هنگام اختلاف نظر، نظر رهبری را اجرا و اعمال کند.
وی در پایان تصریح کرد: اگر من انگیزه دارم که به عرصه رقابت انتخاباتی وارد شوم این است که می‌خواهم ورق را برگردانم، باید کاری کنیم؛ بر اساس روش‌های اسلامی و اصول اسلامی.