نشست جبهه پایداری در حالی امروز (یکشنبه، 1 اردیبهشت) برگزار می‏شود که معرفی کامران باقری لنکرانی هم چیزی از بحران ها و تنش های درونی جبهه پایداری را کاهش نداده بلکه فقط در شکل تقابل‏ها تغییری ایجاد کرده است.
سیاسی- می توان گفت جبهه پایداری در رهبری دچار بحران شده است زیرا در خصوص انتخاب نامزد نهایی خود همچنان نتوانسته‏ به توافقی قطعی دست پیدا کند. این کشمکش درونی از مدتها قبل خود را به شکل صف کشی دو طیف تهران و قم در درون این مجموعه نشان داده و اکنون دنباله آن را می توان در نامه نگاری های متفاوت هواداران جبهه پایداری به آیت الله مصباح یزدی و فعل و انفعالات درونی اعضای این مجموعه برای انتخاب کاندیدا مشاهده کرد.
پایداری‌ها سعی دارند تا مناسبات درونی خود را آرام جلوه دهند اما انتشار نامه ۲هزار و ۱۰۰ دانشجو و طلبه تهرانی حامی جبهه پایداری خطاب به آیت‌ا… مصباح یزدی که از او برای معرفی کاندیدای اصلح درخواست کرده‌اند، حکایت از ادامه اختلاف نظر در این جبهه اصولگرا دارد.
دو نامه مشابه و دو محتوای متفاوت
جبهه پایداری همان هسته اصلی بود که باعث به قدرت رسیدن آقای احمدی نژاد شد. بنابراین اولین مشکل این جبهه هم بر سر احمدی نژاد به وجود آمد. زیرا برخی از اعضای جبهه پایداری توانستند از احمدی نژاد عبور کنند اما برخی دیگر از اعضای این جبهه همچنان معتقد به احمدی نژاد هستند.
تقریبا یک هفته قبل نامه مشابهی توسط ۷۷۰ هوادار جبهه پایداری خطاب به آیت‌ا… مصباح یزدی منتشر شد. آن ۷۷۰ نفر هم می‌خواستند تا پدر معنوی جبهه پایداری آنها را در انتخاب کاندیدای اصلح یاری دهد. اما تشابه این دو نامه تنها در عنوان آنها بوده و وقتی به متن نامه‌ها رجوع می‌شود تفاوت‌های آشکار نمایان می‌گردد. نامه اول گرچه به بهانه راهنمایی گرفتن از آیت‌ا… مصباح نگاشته شده بود، اما در حقیقت تلاشی بود برای فشار به طیف قم تا بلکه امکان نزدیکی یاران مصباح یزدی و محمود احمدی‌نژاد را فراهم کند. نامه مورد نظر چند جمله مهم دارد که نشان‌دهنده تمایل برای بده بستان سیاسی گروه پایداری با دولت است.
طیف تهران و پیشنهاد ائتلاف با دولت
گرچه نویسندگان آن از مصباح یزدی خواسته‌اند تا در یافتن کاندیدای اصلح به آنها کمک کند، اما در همین نامه و پیشاپیش درباره کاندیدای اصلح نشانه‌هایی داده شده است که نشان می‌دهد یکی از مقامات فعلی دولت مد‌نظر آنان است و در واقع بدون اینکه منتظر پاسخ آیت‌ا… مصباح یزدی باشند، خود گزینه اصلح را هم انتخاب کرده و فقط تلویحا مهر و امضای ایشان را پای این پیشنهاد مطالبه می‌کنند و در ادامه با ذکر این مساله که «نیروهای انقلابی‌ای که در دولت به مجاهدت مخلصانه مشغول هستند به انحراف متهم شده و از دایره نیروهای ارزشی و جریان انقلابی رانده می‌شوند»، سعی دارند تا در همینجا موضع حلقه نزدیکان رئیس دولت را نیز حل و فصل کنند.
البته این نامه آنجا با موضع طیف تهران جبهه پایداری پیوند می‌خورد که بلافاصله روح ا… حسینیان و محمد جواد ابطحی، از تریبون روزنامه دولت به تطهیر نزدیکان محمود احمدی‌نژاد کمر همت می‌گمارند و از احتمال قوی ائتلاف دولت و پایداری می‌گویند.
هراس یاران مصباح
این وضعیت چیزی نیست که خوشایند طیف قم جبهه پایداری که عموما از شاگردان و همفکران آیت‌ا… مصباح یزدی هستند، باشد. از همین رو است که آنها سریعا احساس خطر کرده و به فاصله کمتر از دو روز کامران باقری لنکرانی را به عنوان کاندیدای جبهه پایداری معرفی می کنند.
این حرکت اما به روشنی نمی‏تواند گره گشای کار طیف قم و نزدیکان مصباح یزدی باشد. گر چه طیف قم به لحاظ کمی در شورای مرکزی و بدنه جبهه پایداری دست بالا را دارند، اما در نهایت این طیف تهران هستند که به واسطه ارتباط عمیق‎‏تر با دولت و همچنین داشتن منابع مالی بسیار گسترده‏تری که افرادی چون صادق محصولی تامین کننده آن هستند، توان قابل ملاحظه‏ای برای اعمال فشار دارند. آنها دسترسی راحت‏تری به تریبون‏ها و مناصب رسمی قدرت دارند و این در معادلات نهایی همچنان اهرم فشاری جدی است برای طیف قم جبهه پایداری.
لنکرانی؛ گزینه‏ای از روی اجبار
با این شرایط اعلام نامزدی لنکرانی نمی‏تواند خیال بزرگان جبهه پایداری را از تحرکات هواداران و نزدیکان دولت در این مجموعه راحت کند. لنکرانی در حقیقت گزینه حداقلی طیف قم است. او نه وجهه سیاسی خاصی در جامعه دارد، نه نفوذ قابل توجهی در سیاسیون و نه حتی مقبولیتی حداکثری میان مجموعه جبهه پایداری. مصباح یزدی به نحو مشهودی علاقمند بود تا سعید جلیلی را به عنوان کاندیدای خود در انتخابات معرفی کند اما جلیلی خود به نیکی می‏دانست که سبد رأی‏اش می‏تواند بسی فراگیرتر از جبهه پایداری باشد و از همین رو به نظر می‏رسد تمایلی برای محدود کردن خود در این مجموعه ندارد. اکنون هسته مرکزی جبهه پایداری که طیف قم تشکیل دهنده آن است، همزمان باید هم مساله امکان عدم تمکین طیف تهران را حل و فصل کنند هم راهی برای پوشاندن ضعف‏های لنکرانی در مقام یک کاندیدای مقبول بیابند. بر این مشکلات البته باید یک موضوع دیگر را هم اضافه کرد و آن احتمال قریب به یقین گرایش آرای طیف عمده‏ای از حامیان پایداری به سعید جلیلی است.
ایجاد مشروعیت برای یک انتخاب
با این مقدمه اکنون می‏توان خوانش بهتر و عمیق‏تری از نامه ۲ هزار و ۱۰۰ نفر از هواداران جبهه پایداری خطاب به مصباح یزدی ارائه کرد. این نامه در محتوای خود فرقی اساسی با نامه قبلی ۷۷۰ نفر از دیگر حامیان پایداری دارد. این بار این ۲هزار و ۱۰۰ نفر بدون اشاره به طیفی خاص با ملاک قرار دادن رهنمودهای مقام معظم رهبری، تنها از مصباح یزدی برای راهنمایی و تلاش در این زمینه یاری طلبیدند، حال آنکه مصباح یزدی و هوادارانش به روشنی یک روز قبل از انتشار این نامه لنکرانی را به عنوان کاندیدای نهایی خود معرفی کرده بودند. بی شک چنین اقدامی اولین نکته‏ای را که به ذهن متبادر می‏کند تلاش پدر معنوی پایداری‏ها و مباشران او در این جبهه در جهت ایجاد مشروعیت عمومی برای انتخابشان است.
جایگاه از دست رفته مصباح یزدی
به عبارت دیگر قرار دادن ۲ هزار و صد نفری که تمام و کمال و بدون هیچ پیش‏شرط و مقدمه‏ای, گوش به فرمان و در انتظار اعلام نظر مصباح یزدی هستند، در مقابل آن ۷۷۰ نفری که تمام شاخصه‏های یک کاندیدای اصلح را به مصباح یزدی گوشزد می‏کنند و حتی او را به ائتلاف با دولت فرا می‏خوانند، تلاشی جدی است برای عرض اندام طیف قم در مقابل طیف تهران و حفظ جایگاه مصباح یزدی به عنوان پدر معنوی پذیرفته شده جبهه پایداری.
به واقع این خود همزمان می‏تواند اعترافی باشد به از دست رفتن جایگاه او در این مجموعه، چرا که اگر چنین نبود، تلاش‏ها برای بازسازی این جایگاه هم ضرورتی پیدا نمی‏کرد. این خطری است که در نهایت می‏تواند حیات سیاسی جبهه پایداری را نیز تهدید کند.