گروه سیاسی: مفاهیم "تکنوکرات" و "تکنوکراسی" که در ادبیات سیاسی ایران پس از انقلاب، با نام هاشمی رفسنجانی و کارگزاران سازندگی گره خورده است، پس از سالها مجددا در ادبیات سیاسی کشور مطرح شده و شاید یکی از علل اصلی آن، دفاع اخیر شهردار تهران از این مفهوم باشد که اعلام داشته است: "ممکن است که بگویند قالیباف ، انسان تکنوکراتی است که باید بگوییم تکنوکرات بودن چیز بدی نیست و به معنای استفاده درست از ابزار خوب و مدرن است که برای پیاده سازی یک آرمان و یک عقل متصل به وحی الهی استفاده می شود."
به گزارش رجانیوز، این سخنان با واکنش های مختلفی مواجه شد. انجمن دانش آموختگان علوم سیاسی دانشگاه تهران طی نامه ای سرگشاده خطاب به دکتر حداد عادل و دکتر ولایتی از آنها خواست تا نظر خود را در این باره اعلام کنند و توضیح دهند که علت ائتلاف شان با فردی که خود را تکنوکرات می داند چیست؟
سید مرتضی نبوی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز چندی قبل از سخنان شهردار تهران، در یکی از سخنرانی های خود در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق علیه السلام، به بازخوانی آفت های کلان و فراوان دوران حاکمیت تکنوکرات ها بویژه در دوران هاشمی رفسنجانی و شهرداری کرباسچی پرداخت.
در همین رابطه پرویز امینی محقق و پژوهشگر علوم سیاسی در گفت وگو با فارس، ضمن تعریف مفاهیمی مانند تکنوکرات و تکنوکراسی، به توضیحات دیگری نیز در این باره پرداخته است که خواندن آن خالی از لطف نیست.
وی درباره مفهوم تکنوکراسی و مفهوم تکنوکرات اظهار داشت: تکنوکرات از لحاظ لغوی به معنای حاکمیت تکنیک است و حاکمیت فن و تکنیک به خودی خود به معنای پذیرش "سلطه صاحب تکنیک" است که به وی فنان یا متخصص گفته می‌شود.
امینی با اشاره به اظهار نظر برخی افراد مبنی بر اینکه تکنوکرات چیز بدی نیست تصریح کرد: بحث درباره این نیست که تخصص و استفاده از فناوری خوب است یا بد بلکه بحث بر سر این است که «سلطه تکنیک» یا «سلطه متخصص» خوب است یا نه؟ وقتی بر حاکمیت تکنیک و فن آوری تاکید داریم معنایش این است که در «تصمیم گیری» درباره مسایل و پدیده ها و «انتخاب» راهها و کارها دغدغه های فنی و تکنیکی نقش «درجه اول» را دارند و بر سایر دغدغه ها «ارزشی و انسانی و اخلاقی» ترجیح می یابند و مسئله و مناقشه از این جا آغاز می‌شود.

مفهوم تکنوکراسی در سطحی عمیق‌تر در «عقلانیت ابزاری» ریشه دارد
این کارشناس مسائل سیاسی با تاکید بر اینکه تکنوکرات هیچ دغدغه فرافنی و فراتکنیکی را اعم از دین و اخلاق در مناسبات تصمیم گیری خود به رسمیت نمی‌شناسد، ادامه داد: مفهوم تکنوکراسی در سطحی بالاتر و عمیق‌تر در مفهوم «عقلانیت ابزاری» ریشه دارد و فهم درست و عمیق آن محتاج فهم عقلانیت ابزاری است. به عقلانیت ابزاری، عقلانیت فنی و تکنیکی نیز گفته می‌شود که برجسته ترین لایه عقلانیت در اندیشه مدرن است.
وی با اشاره به اینکه ماکس وبر از مهمترین چهره های فکری غرب در تئوریزه کردن این مفهوم است گفت: وبر کنش های انسانی را به چهار دسته کنش های معطوف به سنت، عاطفه، هدف و کنش های معطوف به ارزش تقسیم می کند. امینی ادامه داد: وبر با تاکید بر روی کنش معطوف به هدف به عنوان یک کنش عقلانی، عقل ابزاری را تجلی صورت بخشیدن به چنین کنشی می داند.
امینی در وصف بیشتر مفهوم تکنوکراسی گفت: کار عقل ابزاری در کنش معطوف به هدف ایجاد تناسب بین ابزارها و اهداف است و بنابراین درباره خود اهداف به لحاظ ارزشی و اخلاقی داوری ندارد و اساسا برایش موضوعیت ندارد و فقط تحقق هدف مهم است. همچنین درباره وسایل نیز ملاحظات فنی و تکنیکی اساس است و هیچ ملاحظه فرافنی در آن مطرح نیست.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: تصور کنید که می خواهیم در شهر اتوبانی بسازیم؛ کسی که دارای عقل ابزاری است سوال اصلی اش این است که آیا این اتوبان منجر به تسهیل ترافیک می‌شود یا خیر ؟ آیا به تسهیل امور شهری کمک می‌کند یا خیر و در واقع اینها را به عنوان هدف مطرح می‌کند چراکه عقل ابزاری صرفاً دغدغه فنانیت دارد اما یک عقل دینی که عقل کلی هم به آن گفته می‌شود و در برابر عقل ابزاری که به عنوان عقل جزئی است، محسوب می‌شود می پرسد وضع کسانی که خانه‌‌های خود را در این اتوبان سازی از دست می دهند چه خواهد شد؟ آیا این موضوع موجب افزایش شکاف طبقاتی می شود؟ محیط زیست چه وضعیتی پیدا می کند؟ این کار موجب برتری طبقه فرادست بر طبقه فرودست می شود یا نه؟ و پس از حل این مسائل، به دغدغه‌های فنی توجه می کند.

عقل فنی بخشی از دغدغه‌های عقل دینی است
در واقع کسانی که دغدغه ارزش های فراتکنیکی مثل عدالت دارند از این موضع سوال می پرسند و دغدغه اقشار محروم و کم درآمد را دارند بنابراین پرسش های این عقل از این جنس است و عقل فنی بخشی از دغدغه‌های اوست و دغدغه های بسیار مهم‌تری دارد و به دنبال مراعات قانون، اخلاق و منطق است.
وی تصریح کرد: تفاوت عقل ابزاری و غیرابزاری در اینجا مشخص می‌شود. شما وقتی از تکنوکراسی دفاع می‌کنید به معنای دفاع از عقل ابزاری در برابر عقل فرا ابزاری و دینی است و باید متوجه این مفهوم بود.

«قفس پولادین» تجلی عقل ابزاری در اداره جامعه است
این کارشناس مسایل سیاسی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین نظریه پردازان عقل ابزاری ماکس وبر است که علاوه بر مزایایی که برایش قایل است، مشکلاتی را برای آن قائل می‌شود و معقد است که غلبه عقل ابزاری به سلطه بوروکراتها و تکنوکراتها بر زندگی اجتماعی منجر می شود. در حالیکه آنها آدم های متوسطی هستند که دغدغه های فنی و تکنیکی دارند در حالیکه جامعه از نظر اخلاقی نیاز به دغدغه‌های بلندتری دارد. لذا وبر از سازمان‌های بوروکراتیک به عنوان «قفس پولادین» یاد می‌کند که تجلی عقل ابزاری در اداره جامعه هستند.
وی افزود: در عقل ابزاری آدم‌هایی برای ما تصمیم می‌گیرند که افراد متوسط با دغدغه‌‌های فنی هستند از این رو وبر به وجود کاریزما در جامعه توصیه می‌کند و معتقد است باید کاریزمایی وجود داشته باشد که درباره مبانی و جهت‌گیری‌های ارزشی تصمیم بگیرد تا همه چیز در تصمیم‌گیری برعهده افراد متوسط قرار نگیرد تا زندگی در سایه این عقل مدرن قابل تحمل تر بشود.
امینی ادامه داد: هابر ماس از مهمترین متفکران غرب سه نوع عقلانیت را مطرح می‌کند که یکی عقلانیت ابزاری است و آن را نازل‌ترین سطح عقلانیت می‌داند و لایه دوم عقل ارتباطی و لایه سوم عقل عملی است که وی معتقد است عقل ابزاری تصرف در طبیعت را انجام می‌دهد و عقل ارتباطی تفاهم و نیاز ما به ارتباط و عقل عملی عقل رهایی بخش و آزادی خواهی است.
این کارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: تکنوکراسی زیرمجموعه عقل ابزاری است و ما باید عقل ابزاری را به خوبی متوجه شویم چرا که مدافعانی همچون ماکس وبر نیز خودشان نسبت به این مسئله منتقد هستند و از آن به عنوان قفس فولادی یاد می‌کند و هابرماس نیز منتقد دیگری است که از عقل ابزاری به عنوان نازل‌ترین سطح عقل یاد می‌کند.

مخالفت پست‌مدرن‌ها با غلبه عقل ابزاری
وی با بیان اینکه نقطه شاخص و مشترک تفکر پست‌مدرن که چهره غالب فکری امروز دنیا هستند، مخالفت با همین عقل ابزاری است افزود: آنها این نوع سلطه عقل ابزاری را نمی‌پذیرند و رد می‌کنند.

هاشمی، جاسبی و کرباسچی مصادیق مسئولان تکنوکرات
این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به مصادیق تکنوکرات‌ها در جامعه ایران خاطر نشان کرد: باید منظور ما از تکنوکرات به لحاظ مصداقی نیز مشخص شود؛ در ایران امروز و در بین کسانی که در جمهوری اسلامی مدتها زمام امور را در بخش های از کشور به عهده داشتند، می توان سه نفر را از مصادیق تفکر تکنوکراسی دانست که در واقع تیم تکنوکرات کشور ما را می‌سازند و یک حلقه مشترک هستند؛ در راس این تفکر هاشمی رفسنجانی و بعد جاسبی با گرایش راست سیاسی و کرباسچی با گرایش چپ سیاسی است.
جریان موسوم به کارگزاران سازندگی نیز نماد جریانی این نوع تفکر است. بیانیه این جریان در انتخابات مجلس پنجم در این باره جالب است. در این بیانیه طرح می شود که طی چهار دوره مجلس به حد کافی دغدغه های ارزشی در انتخاب و شکل دادن مجالس گذشته وجود داشته است و الان باید بیشتر به فکر تخصص و افراد متخصص بود.
کسانی که درباره خوب و بد بودن تکنوکراسی و تکنوکرات بودن صحبت می کنند باید متوجه این مفهوم و لوازم و پیامدهای معرفتی و ارزشی آن باشند و بدانند که به معنای خوب یا بد بودن ابزار های جدید و نگاه تخصصی داشتن نیست. متاسفانه در بین سیاسیون ما این گونه بی دقتی های مفهومی کم اتفاق نمی افتد که ناشی از ضعف های معرفتی و فکری در آنهاست. مثلا یکی از همین تکنو کرات ها گفته بود کارگزاران سازندگی حزب لیبرال دموکرات مسلمان است. تنها چیزی راجع به آن می‌توان گفت این است گوینده نه می داند لیبرالیسم چیست و نه از دموکراسی خبری دارد و درباره فهم او از مسلمانی هم باید تردید کرد.

دوران سازندگی دوران تجلی عقل ابزاری و تکنوکراتیک بود
وی دوران سازندگی را دوران تجلی بروکراسی و عقل ابزاری و تکنوکراتیک دانست و اظهار داشت: ساختن پل، جاده و دغدغه های سخت افزارانه در ذیل این تفکر مطرح می‌شود و توجه ندارند که این مسیر چگونه طی می‌شود و در واقع دغدغه‌هایی فراتر از دغدغه های فنی نداشته اند و ما تحولات اجتماعی و تغییرات ارزشی را در دوره هاشمی و غلبه تکنوکرات ها داشتیم که جامعه را از ارزش‌های عدالت‌خواهانه و ساده‌زیستی و مبارزه با اسراف و طرفداری از قناعت به یک جامعه مصرف گرا، تجمل گرا و ثروت گرا تبدیل کرد. چرا که آنها با عقل محدودِ ابزاری تصمیم می گرفتند و فراتر از نگاه ابزار ی و تکنیکی دغدغه ای نداشتند. شهردار اسبق تهران کرباسچی نیز به دنبال این بود که تهران را به یک شهر مدرن تبدیل کند. در حالیکه به چه قیمت و چه هزینه ای چندان برایش مهم نبود.
امینی با بیان اینکه ظاهرا عقل ابزاری یک نوع عقلانیت فارغ از ارزش انگاشته می شود که از یک نظر درست است چون در تصمیماتش دغدغه ارزش های اخلاقی و انسانی ندارد اما در باطن خودش صورتی ایدئولوژیک دارد چرا که برای خودش بایدها و نبایدهای کاملا مشخصی دارد.

مفهوم تکنوکرات بین مذهبی‌ها بار منفی دارد
این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به نادیده گرفتن تعهد از سوی تکنوکرات ها ادامه داد: عقل ابزاری چیز بدی نیست و عقلانیت دینی با آن مشکلی ندارد. آنچه عقلانیت دینی با آن چالش و تعارض دارد، بحث سلطه عقل ابزاری است که در مفهوم تکنوکراتیسم وجود دارد. به طور مثال زمانیکه کرباسچی در دهه 70 شهردار تهران بود می‌گفت باید تهران از نظر مدرن بودن تبدیل به شهری بشود که هر کس زیر 500 هزارتومان درآمد دارد تهران را ترک کند چون نمی‌تواند هزینه های چنین شهری را پرداخت کند. این نوع تفکر ناشی از یک عقل ابزاری است که فقط دغدغه فنی دارد و مسایل فرافنی و فراتکنیکی مثل دغدغه عدالت در آن راهی ندارد. بنابراین مفهوم تکنوکرات در فضای اجتماعی ایران خصوصا در بین مذهبی ها بار منفی دارد‬ ‫و موجب جدایی و دوری آنها از این جریانات می شود. ‬‫البته تلقی تکنوکراتیستی به لحاظ اجتماعی در طبقه متوسط شهری خصوصا در شهرهای بزرگ با واکنش مثبتی روبروست و اساسا در این پایگاه اجتماعی سمپات و هوادار دارد.