در سرمقاله «آرمان» آمده است: «وقتی تفرق و گستردگی در اعلام کاندیداتوری افراد دیده می‌شود می‌توان به این نکته پی برد که تحزب جایگاه واقعی خودش را پیدا نکرده است. اگر تحزب باشد فردمحوری کنار گذاشته شده و برنامه محوری مطرح می‌شود. تکثر کاندیداها نه تنها به تقویت احزاب کمکی نمی‌کند بلکه یک نوع تضعیف احزاب را هم در پی خواهد داشت منتها قبل از اینکه کار به اینگونه حضور بدون برنامه برسد این ضعف احزاب را می‌توان ناشی از خود این افرادی که باید این زمینه فعال بودن احزاب را فراهم می‌کردند، دانست؛ این افراد به جای اینکه کمک کنند احزاب تقویت شوند با حرکاتشان تیشه به ریشه تحزب می‌زنند.»