اکنون می توان برای عدم تأثیرپذیری مردم ایران از دستگاه امپریالیستی و رسانه ای غرب جوابی یافت، آن هم جوابی است که اندیشکده های غرب از درک آن ناتوانند و شاید همین دلیل بود که در جنگ نظامی هشت ساله و دفاع مقدس نتوانستند انقلاب اسلامی را با شکست مواجه کنند.
فضای تبلیغات انتخاباتی مجلس نهم با انتخابات های گذشته یک تفاوت اساسی داشت. آمریکا و گروه های ضدانقلاب که همواره از گروه های اصلاح طلب داخلی برای ورود به عرصه های تقنینی و اجرایی حمایت می کردند در این انتخابات نیز حمایت کردند، اما به گونه دیگری و اصل را بر تحریم انتخابات گذاشته و عملاً برگزاری هرگونه انتخابات در ایران را زیر سوال بردند.

این رویکرد برای ایجاد فضای سرد و ناامیدساز در انتخابات و تحت فشار قرار دادن نظام مقدس جمهوری اسلامی بود. آمریکا در این راستا کوشید با ابزارهای سه گانه «اهرم تبلیغاتی»، «اهرم نظامی» و «اهرم اقتصادی» به سند عدم مقبولیت نظام اسلامی دست یابد و برای همین از ماه ها قبل درصدد بود جنبه اقتصادی و نظامی فشارها را به حوزه های خصوصی و عمومی مردم و حتی سفره روزانه آنها بکشاند.

آمریکا در جنگ تبلیغاتی با اهرم رسانه های؛ توئیتری، ماهواره ای، رادیویی، تلویزیونی و روزنامه ای درصدد برآمد که انتخابات نهم مجلس را با یک سوال بزرگ مواجه و به یک درخواست ویژه مبدل کند.

سوال بزرگ اهرم رسانه ای غرب این بود که آیا این انتخابات در تعیین سرنوشت مردم اثرگذار است؟ پاسخی که به آن داده می شد مشتمل بر چند وجه بود.

اول: فرایند آزاد انتخابات ایران را یک فرایند ناقص معرفی می کردند و مانند همیشه آن را با نوع دموکراسی ناکارآمد غرب می سنجیدند.

دوم: اقتدار مجلس و نقش آن را در تسهیل فرایند تصمیم سازی در امور سیاسی- اقتصادی و اجتماعی کشور را نمادین دانسته و تبلیغ می کردند که این مجلس نقش ملموسی در زندگی مردم ایفا نمی کند.

سوم: رسانه های آمریکا نمایندگان منتخب را که از میان ۳۴۴ نفر انتخاب می شدند، فاقد کارآمدی و شایستگی حل مشکلات مردم وانمود می کردند و تأکید داشتند که نمایندگان صالح و کارآمد صرفاً نمایندگانی هستند که از چرخه قدرت در جمهوری اسلامی به چرخه قدرت در آمریکا و اتحادیه اروپا چشم داشته باشند.

از این رو با توجه به تحریم ها و تهدیدات فزاینده تلاش می کردند تا به مردم القا کنند تنها راه عبور از فرایند مشکل ساز انتخابات عدم شرکت در انتخابات است. اما همانگونه که اندیشکده «مطالعات راهبردی بین المللی آمریکا» تصریح دارد «شدت حجم فشارهای آمریکا پیوند مردم ایران با نظام را تقویت می کند» باعث شد که «راهبرد دردسرسازی آمریکا» در داخل نه تنها نتواند سیستم سیاسی کشور را با مشکل مواجه کند، بلکه بر «مصونیت اجتماعی» و «مصونیت سیاسی» آن نیز بیفزاید.

آمریکا هنوز پس از گذشت ۳۰ سال اعتراف دارد که سیستم و فرایند تصمیم گیری و نحوه مدیریت اینکه چه چیزی برای ایران تهدید و چه چیزی برای ایران فرصت است را نمی شناسد. اندیشکده واشنگتن با بیان این موضوع می افزاید: درک و آگاهی آمریکا از اینکه حکومت ایران منافع خود را چگونه تعریف می کند، بسیار حقیر و ناچیز است، ما نمی دانیم از نظر حکومت چه چیز سودآور و چه چیز هزینه ساز است.

بر پایه گزارش مفصل این اندیشکده معتبر، آمریکا میزان اطلاعات و آگاهی تصمیم گیرنده اصلی نظام را نیز نمی داند و می نویسد: آمریکا نمی داند که دایره اطلاعات و آگاهی فرد تصمیم گیرنده این حکومت تا چه اندازه وسعت دارد و به تبع نیز نمی دانیم که از نظر او بهترین تصمیم در شرایط فعلی چه خواهد بود؟

آمریکا در ارعاب و سرکوب ملت ها از رأی اتاق های فکر استفاده ویژه ای می کند و میزان تبعیت پذیری سیستم سیاسی و نظامی آمریکا از این اتاق های فکر به گونه ای است که به «قوه چهارم» معروف شده اند، اما همانگونه که برنامه های آمریکا در مقابله با ایران میزان عدم موفقیت خود را نشان می دهند دلیلی بر آن نمی شود که این تینک تانک ها نامعتبر شوند، بلکه نقشه های آنان در تمام کشورهای دنیا با موفقیت همراه است به جز ایران و هر جایی که سیستم سیاسی آن با ایران ارتباط گسترده و فراتر از معادلات بین المللی دارد.

اکنون می توان برای عدم تأثیرپذیری مردم ایران از دستگاه امپریالیستی و رسانه ای غرب جوابی یافت، آن هم جوابی است که اندیشکده های غرب از درک آن ناتوانند و شاید همین دلیل بود که در جنگ نظامی هشت ساله و دفاع مقدس نتوانستند انقلاب اسلامی را با شکست مواجه کنند، همان دلیلی است که در طول ۳۳ سال گذشته نتوانسته است تحریم های اقتصادی و نظامی را اثرگذار کند، همان دلایلی است که در ۳۰ انتخابات گذشته نگذاشته است که پای صندوق های رأی خالی بماند. همان دلایلی است که در دو سال گذشته انقلاب مخملی سبز را زرد کرده است و همان دلیلی است که شدت تهاجم و تهدیدات به جای آنکه سرمایه های اجتماعی را به واگرایی برساند آنها را منسجم تر و کارآمدتر می کند. این دلیل مهم این است که ملت ایران خارج از دایره اطلاعات و فهم دشمنانش رفتار می کند!