«آفرینش» در سرمقاله خود درباره اصولگرایان آورده است: «امروز جمعي از مبارزان انقلاب پس از گذشت بيش از سي سال نمي توانند باهم زير يک سقف بمانند و به اجماع برسند درحالي که داعيه همفکري باهم را دارند. اين جدايي را نمي توان به حساب تکثر آرا گذاشت چون هردوطرف معتقدند که صراط اصلي، راهي است که آنها مي روند. خواسته و ناخواسته عملي را در پيش گرفتند که اولين ميوه آن کاهش وحدت طيف عظيمي از جامعه مي باشد. حال اگر اين جدايي به تولد آرا و افکاري جديد مي انجاميد بازقابل تحمل بود اما حالا باعث قرار گرفتن قشرکثيري از مردم بر سردوراهي ترديد شده اند.يادمان نرود هدف از برگزاري انتخابات تجديد وحدت قشرهاي همفکر و هم رأي در کشور مي باشد، نه ايجاد تفرقه ميان گروه هاي همسو و شکسته شدن هيبت و وحدت آنها.»