در سرمقاله «آرمان» آمده است: «رقابت‌های سیاسی در این دوره از انتخابات به سمتی هدایت شد که این‌بار اصلاح‌طلبان بدون لیست واحد شرکت کنند. چه در این باره عوامل متعددی دخیل است که بخشی از آن سهم حاکمیت سیاسی و نهادهای تصمیم‌ساز و بخشی نیز به عدم انسجام در مجموعه اصلاح‌طلبان و نبودن عنصر کلان تصمیم‌گیر در راس این جبهه برمی‌گردد اما فارغ از این ماجرا، اردوگاه اصولگرایان این‌بار بدون دغدغه حضور رقیب جدی که در صورت برقراری موازنه در رقابت سیاسی با یک پارادوکس در رقابت درونی میان خود رودررو بودند. به این معنا که حضور رقیب عامل انسجام درونی اصولگرایان می‌شد و با هشدارهای گاه و بیگاه، به درون جبهه اصولگرایی توسط ریش‌سفیدان و سران قوم که اگر وحدت نکنید، اصلاح‌طلبان پیروز این میدان خواهند بود و... اما این‌بار، این عدم حضور، فرصت‌طلبی موردنظر را از اردوگاه اصولگرایان گرفت.»